Kamerlid Darya Safai dient een voorstel van resolutie in bij de Kamer in verband met “de nakende executie van Dr. Ahmadreza Djalali”

Zowel in de commissie Buitenlandse Zaken als tijdens het vragenuurtje in de plenaire vergadering van de Kamer ondervroeg Kamerlid Darya Safai, Minister van Buitenlandse Zaken Wilmès over de nakende executie van Ahmadreza Djalali.

In haar beide tussenkomsten wees ze erop dat onze regering moet duidelijk maken aan het regime van Iran dat als zij doorgaan met de executie, wij daar zware gevolgen aan zullen koppelen en de diplomatieke relaties met hen zullen verbreken.

Ahmadreza Djalali zit sinds april 2016 opgesloten in Iran. Na een schijnproces en foltering werd hij ter dood veroordeeld. De vele internationale inspanningen voor zijn vrijlating, leverden jammer genoeg nooit iets op. Het Iraanse regime blijft onvermurwbaar.

Dokter Djalali, werd recent in afzondering geplaatst en dit alles wijst in de richting van een nakende executie. Het lijkt niet zo toevallig dat er net nu een proces van start gaat in Antwerpen. Een proces tegen drie terroristen, die twee jaar geleden in opdracht van het Iraanse regime een gruwelijke aanslag wilden plegen op een bijeenkomst in Parijs van duizenden Iraanse dissidenten en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders.

Het gebeurt vaak dat de Islamitische Republiek van Iran Europese burgers gijzelt, om ze dan op een geschikt moment om te ruilen met een gevangengenomen Iraniër in Europa.

Er zou ook hier mogelijk sprake zijn van een voorstel van de Iraanse autoriteiten om één van de opgepakte terroristen, Assadollah Assadi, een Iraanse diplomaat, om te ruilen met de ter dood veroordeelde professor. Het is duidelijk dat het Iraanse regime wanhopig is en daarom willen ze nog meer druk zetten met de dreiging om professor Djalali te executeren.

We moeten aan Teheran duidelijk maken dat we het niet dulden dat een Iraanse diplomaat een terroristische aanslag plant vanop ons grondgebied, net zoals IS dat doet, en dat we het niet dulden dat we bedreigd worden omdat we deze terroristen willen berechten.

Om nog meer politieke druk uit te oefenen op onze regeringsleiders diende Darya een voorstel van resolutie in.

In deze resolutie is Darya van oordeel dat het aan de regering is om klaar en duidelijk te stellen aan Teheran dat ze de verderzetting van de goede relaties met een land, in het hart van de Europese Unie en met aanzienlijke diplomatieke armslag, in gevaar brengt.

Verder is Darya van mening dat onze bevolking een duidelijk engagement aanging voor het welzijn en de vrijheid van Dr. Djalali en dat het aan de regering is om alle middelen aan te grijpen om deze boodschap te laten overkomen.

Daarom roept Darya in deze resolutie de Federale Regering op om :

1. er bij de Iraanse autoriteiten op aan te dringen om in geen geval over te gaan tot een executie van professor Djalali;

2. er bij de Iraanse autoriteiten voor te pleiten dat professor Djalali onmiddellijk en onvoorwaardelijk wordt vrijgelaten, tenzij er een nieuw, eerlijk proces in de openbaarheid en met alle rechtswaarborgen wordt gevoerd;

3. duidelijk te laten verstaan aan de Iraanse autoriteiten dat ze zich niet zal laten manipuleren en dat een gevangenenruil niet strookt met de principes van onze rechtstaat of met de scheiding der machten;

4. kenbaar te maken aan het regime in Teheran dat dit dossier en de poging tot aanslag in Parijs zwaar wegen op de bilaterale relaties en in rekening zullen gebracht worden bij het voortzetten van de diplomatieke betrekkingen, participatie aan Instex, steun aan JCPOA en onze stemhouding binnen de Europese Unie;

5. gebruik te maken van de Europese fora om de zaak Djalali en de poging tot aanslag aan te kaarten bij Hoge Vertegenwoordiger Borrell en overeenstemming te zoeken met de andere Europese lidstaten over een gemeenschappelijke aanpak van chantage en staatsterrorisme door Iran;

6. in alle contacten met de Iraanse overheid het respect voor de mensenrechten op de agenda te zetten en te pleiten voor een onmiddellijk moratorium op de toepassing van de doodstraf, met inbegrip van het gebruik ervan tegen jeugdige delinquenten, als een fundamentele stap in de richting van de volledige afschaffing ervan.